Aziz: 237 books

"– Başmemur çantayı karakola götürdü. Karakol iskele alanında. Ok gibi fırladım. Yüreğim kuş olup ağzımdan fırlayacak. Merdivenleri ikişer üçer atlayıp ilk kapıyı açtım, – Çanta!.. diye bağırdım. Bir çocuğa aşı yapan doktor, –...

"Gülay, – Neler söylüyorsun ağabey, dedi, babamın polisle ne işi olurmuş? Mehpare Hanım, – Şimdi yüreğime inecek, dedi. Öyle bir adam ne yapar da polis tutarmış? Metin korkulu bir sesle, teker teker: – Gazeteler aylardanberi bir Toros Canavarı’ndan...

"Önümüzden bir taksi geçerken cebinden düdüğü çıkarıp fıır fııır öttürdü. Düdüğü öttürmesine, hızla giden taksi döndü geldi, önümüzde durdu. Biz taksiye bindik. İşin şaşılacak yanı, boş arabaya başkaları saldırmadı. Arabada, – Ulan Musa, yoksa...

Ama yedi yaşındaki oğlu Cengiz, -Anne be!... dedi, babamdı vallahi. Babam bugün dükkâna gitmedi ki... Bilâl amcanın kahvesindeydi... Çocuk lafını tamamlayamadan bir çığlık koptu. Esma, Cengiz'in kaba etine bir çimdik basmış, -Yumurcak... Sus... diye haykırmıştı. Kocasının...

... Kafama bir sopa indi ki, şiddetinden ölüyorum sanıp kelime-i şahadet getirdim. Velakin, bu arada fil sinirini de muhtarın beynine indirdim. Namussuz muhtar, gözün procektor muydu a herif, o karanlıkta beni seçip de, "Bildim, sen Korucu Ömer'sin!" demez mi? Muhtarın beni görecek...

Bigün bir sinir hastalıkları uzmanına bir hasta gelir. – Doktor, der, hastayım, hayattan zevk alamıyorum. Açlar aklıma geliyor, yemek yiyemiyorum. Çıplaklar hatırıma geliyor, onlarla birlikte üşüyorum. Her cinayette kendimi suçlu buluyorum. Her katil bıçağının kabzasını...

- Peki ne yemiştin zararlı? - Vallahi anlayamadım ki birader... Zararlı bişey de yemedim. Evde hindi dolması yapmışlardı, ağzına layık, pek de nefis olmuş. Dayanamadım, üç tabak yedim... - Afiyet Olsun... - Acaba hindi dolmasından mı hastalandım? - Hadi canım...   (Tanıtım Bülteninden)  

"Sayın Başkan ve Sayın Yargıçlar Kurulu Üyeleri! İşte ben, yüksek dağlardaki karlara bastıkça ayaklarından “kart-kurt” diye sesler çıkaran Türkmenlere Kürt demiş olduğum ve onların ulusal kültür haklarını savunmuş olduğum için, hiçbir zaman kabul etmediğim sanık sıfatıyla karşınızda bulunuyorum.   (Tanıtım Bülteninden)  

İkinci arkadaşa yaptığım küçük şaka böyle oldu. Tekel aleyhine çok çok ağır bir yazsı yazmıştı. Bu yazıdan üç gün sonra Tekel İdaresi bu arkadaş bir sandık için likör, köpüklü şarap, votka gönderdi. Daha doğrusu o böyle sanıyordu. Kapalı sandığı bize gösterip övündü.   (Tanıtım Bülteninden)  

Komiser, – Yaptık, dedi, seni şehir meclisine üye yaptık. Hadi kardeşim, in aşağı da arkadaşlarını bekletme!.. – İnmem! Belediye başkanı yapın ineyim! İhtiyar, – Gördünüz mü, dedi, vaktiyle gerekti. Şimdi hiç inmez. Ter içinde kalan itfaiye...

Yaşlı erkeğin, çok zorlu bir sevinin kıskacından kurtulmaya çalıştığı, belki yüz kez ihanet ettiği yalnızlığına kendini bağışlatıp yeniden yalnızlığına sığınmaya uğraştığı bunalımlı bir zamanında karşısına çıkmıştı bu kız. Bikez daha ihanet etmemeye söz...

"Bundan yedi sekiz ay kadar önce eve gelen bir arkadaşım, – Neden gözlük kullanmıyorsun? diye sordu. – Neden kullanayım? – İnsan bu yaşa geldi mi gözlüksüz olmaz. Şimdi gözlük kullanmazsan ilerde büsbütün gözlerin bozulur, hiç görmezsin. Arkadaş...

Bu yazıda hiçbir yazı tekniği, yazış ustalığı gütmedim. Yani bu anlatılanlarda hiçbir kurgu, hiçbir uydurma yok. Yaşayıp gördüğüm yada yaşayanlardan görenlerden dinlediğim hayvanlara değin gerçek olayları süsleyip püslemeden, kendimden hiçbişey katmadan olduğu gibi yazdım.   (Tanıtım Bülteninden)    

İsterse ona aylık bile bağlayacaklardı. - Sağolun ama, benim öyle büyük hizmetlerim yok, dedi,  hem elim ayağım tutarken çalışmalıyım...  Ben ne yaptım ki size, burdan ayrılmamı istemiyorsunuz? Manav, - Daha ne yapacaksınız, dedi, sizin iyiliğinizi unutamayız....