Yusuf Dursun: 11 books

Babalarımız… Bükülmeyen bileği, kocaman yüreğiyle evimizin direği babalarımız… Bazen bir dağdır onlar, sırtımızı yasladığımız; Bazen bir çiçektir, ruhumuzu süslediğimiz, En çok da sevgidir, ömür boyu beslendiğimiz… Hepimizin babası...

"İstanbul… Yalnız Türkiye'nin değil, dünyanın gözbebeği… Biz İstanbul'da yaşayanlar; hazineler içinde bir/inci olan şehrimizi ne kadar tanıyoruz? Ya İstanbul'da yaşamayanlar, bu cennet köşesi için ne düşünüyor? Hele de yabancılar, İstanbul'u ve İstanbulluyu hangi...

Hazreti Âdem'le Hazreti Havva'dan beri insanoğlunun tattığı en güzel duygu... Gönlümüze kâinatı sığdıran kelime... Dilimize düşen cemre... Yüreğimizde yeşeren sevda çiçeği... Leyla'nın hiç de güzel olmadığını söyleyenlere: "Onu bir de benim gözümle görün!"...

Alp Arslan... Türk ve İslam tarihinin akışına yön veren sultan... Halifenin, "Dünya Hükümdarlarının Efendisi", "İslam Ülkelerinin Sultanı", "Dinin Parlak Tacı" diye övdüğü gerçek Müslüman, büyük devlet adamı... Malazgirt'te...

Alp Arslan... Türk ve İslam tarihinin akışına yön veren sultan... Halifenin, "Dünya Hükümdarlarının Efendisi", "İslam Ülkelerinin Sultanı", "Dinin Parlak Tacı" diye övdüğü gerçek Müslüman, büyük devlet adamı... Malazgirt'te...

Ağlayan bebek, yatak odasında, annesinin kucağındaydı. Küçük karyolanın olduğu odanın kapısı ise açıktı. Bir hamlede içeri girdim ve karyolanın üstüne çıkıverdim. Aman Allah’ım ne yumuşak şeydi bebeğin yatağı. Üstelik kupkuruydu. Sağa sola göz gezdirdim. Kimsenin...

Çocukların her biri tüylerimizi okşamaya, minicik gagalarımızı öpmeye başladılar. Ahmet büyük bir gururla bizi seyrediyordu. Sonra, -Bu kadar yeter, dedi; bırakın karınlarını doyursunlar. Çocuklar söylenmeye başladı: -İyi ki civcivlerin var… -Yemedik ya oğlum… -Yok, bir...

Baban, seni aldı, doğru köyün camisine götürdü. Cami duvarının dibinde birkaç ihtiyar oturmuş sohbet ediyorlardı. Deden de aralarındaydı. Bir elinde baston vardı; diğerinde, ucu Mamış’ın boynunda olan bir ip…Dedenden önce Mamış fark etti geldiğinizi. Sana doğru koşmak...

Vasiyetimdir Ey sevgili oğullarım, torunlarım ve dahi torunlarımın torunları! İstanbul, bize atamızdan miras kalmadı. Onu bütün ruhumuzla isteyerek; kan dökerek, can vererek aldı. Bu uğurda yapmadığımız plan, kullanmadığımız teknik kalmadı. Cesaretimizle, azmimizle,...

Babam, bir suçlu gibi ezilmişti. Utancındanmıdır, hırsındanmıdır bilinmez, başını iki yana sallayıp durdu. Sonra yanıma geldi. O dağ gibi adam, tam karşımda çömeldi, yanaklarımı avuçlarının içine aldı. “Yavrum,bize kışlık kavurma lazım. Yoksa nasıl besleniriz?...

Damda yalnız kaldım. Bu, benim için hiçte iyi değildi. Çünkü canım oyun oynamak istiyordu. Kapıya doğru bir hamle yaptım. Baktım, kapı kapalı. Bir hamle daha yaptım, yine açamadım kapıyı. Canım sıkıldı. İlk günden kendimi kapana kısılmış gibi hissettim. Bir yandan...