| Author: | Aryan van der Leij | ISBN: | 9789038896557 |
| Publisher: | Singel Uitgeverijen | Publication: | April 19, 2013 |
| Imprint: | Nijgh & Van Ditmar | Language: | Dutch |
| Author: | Aryan van der Leij |
| ISBN: | 9789038896557 |
| Publisher: | Singel Uitgeverijen |
| Publication: | April 19, 2013 |
| Imprint: | Nijgh & Van Ditmar |
| Language: | Dutch |
Kinderen en jongeren van nu zijn vrijer en assertiever dan in vorige generaties. Maar de keerzijde van die `opvoeding is ook steeds duidelijker merkbaar in de samenleving. Aryan van der Leij, gedragswetenschapper en tevens vader van kinderen in twee generaties, houdt ons een heldere spiegel voor.
De pretparkgeneratie staat model voor de manier waarop we tegenwoordig met elkaar en vooral met onszelf en onze kinderen omgaan: alles moet leuk zijn, en gericht op een directe bevrediging van de eigen lust. Dat in tegenstelling tot vroeger, toen juist fatsoen en gemeenschapszin hoog in het vaandel stonden.
Van der Leij laat zien dat in de huidige samenleving de kinderwereld tot model is verheven: egocentrisme en een beperkte toerekeningsvatbaarheid zijn bij kinderen weliswaar een gegeven, maar kunnen tot excessen leiden als die op latere leeftijd nog steeds de toon voeren. Ook in zijn minder extreme vormen ervaart de samenleving echter overlast, zeker nu ouders door internet, mobiele telefonie en de sociale media steeds minder grip hebben op hun kinderen er dreigt een chronisch gebrek aan opvoeden.
Kinderen en jongeren van nu zijn vrijer en assertiever dan in vorige generaties. Maar de keerzijde van die `opvoeding is ook steeds duidelijker merkbaar in de samenleving. Aryan van der Leij, gedragswetenschapper en tevens vader van kinderen in twee generaties, houdt ons een heldere spiegel voor.
De pretparkgeneratie staat model voor de manier waarop we tegenwoordig met elkaar en vooral met onszelf en onze kinderen omgaan: alles moet leuk zijn, en gericht op een directe bevrediging van de eigen lust. Dat in tegenstelling tot vroeger, toen juist fatsoen en gemeenschapszin hoog in het vaandel stonden.
Van der Leij laat zien dat in de huidige samenleving de kinderwereld tot model is verheven: egocentrisme en een beperkte toerekeningsvatbaarheid zijn bij kinderen weliswaar een gegeven, maar kunnen tot excessen leiden als die op latere leeftijd nog steeds de toon voeren. Ook in zijn minder extreme vormen ervaart de samenleving echter overlast, zeker nu ouders door internet, mobiele telefonie en de sociale media steeds minder grip hebben op hun kinderen er dreigt een chronisch gebrek aan opvoeden.
