Landschap voor een dode meneer

en andere gedichten

Weer iets met landschappen

Mijn grote liefde voor bewoonde landschappen
zal wel te maken hebben
met de verrassingen die zij herbergen
bij haast iedere boot: autowrakken
opgetast aan een meertje van zilver,
een paard dat er eerst haast niet was, galopperend
voor avondlicht, groter dan de 6 daglonershuisjes
met 6x Mr Ed op de televisie, lijkt het wel.
(Vandaar dat het zo stil was buiten.)

Vandaar dat ik ze zo vaak herlees,
Nescio, Updike, Gerrit Krol en Salinger
en van de laatste vooral de regels
`dichters stoppen altijd hun emoties
in dingen die geen emoties hebben . *

En dat ik nog vaak denk aan een
verhaal van mijn vriend L, hoe hij na dagen
reizen aankwam in Thailand, midden in het
oerwoud een klooster bezocht en
midden in het klooster in een cel een monnik
trof, kaal met een oranje jurk, starend
naar een muur die van boven tot beneden
was volgeplakt met naakte meiden
`uit oude jaargangen, nog van die grote uitvouwbare
weet je wel? uit Playboy.

* `Teddy uit Nine Stories