Ocena własna sprawności fizycznej członków kadry narodowej karate

Mateusz Zarzecki w książce "Ocena własna sprawności fizycznej członków kadry narodowej karate” dokonał przeglądu literatury i przedstawił w skrócie historię karate jako sztuki walki, ale także prężnie rozwijającej się dyscypliny sportowej. Zwrócił uwagę na charakterystyczne okresy rozwoju karate: hinduski, chiński, okinawski , japoński i ogólnoświatowy. Przedstawił pojęcie sprawności fizycznej, a także omówił najważniejsze typy koncepcji sprawności fizycznej: mechanistyczno - biologiczny, behawioralno - kulturowy, motoryczny, fizjologiczno - medyczny.

W pracy tej zostały omówione także pojęcia motoryczności i zdolności motorycznych. Przedstawiono definicje i komponenty istotnych z punktu widzenia dyscypliny karate cech motorycznych, w których zdolności te się przejawiają. W części badawczej użyto kwestionariusza ankiety jako narzędzia do zbadania oceny własnej sprawności fizycznej (w ujęciu motorycznym) członków kadry narodowej karate.

Zawodnicy najwyżej oceniają swoją koordynację ruchową, natomiast najniżej siłę. Mężczyźni wyżej od kobiet ocenili wszystkie komponenty sprawności fizycznej z wyjątkiem gibkości. Kobiety wyżej oceniły swoją sprawność fizyczną ogólną od mężczyzn. Członkowie kadry narodowej wyżej oceniają swoją sprawność fizyczną ogólną od większości jej poszczególnych składowych.