Primaten van Park Avenue

een memoir

Direct op nummer 1 op The New York Times-bestsellerlijst Wednesday Martin heeft moeite met inburgeren wanneer zij met haar man in de Upper East Side in New York gaat wonen. Haar man groeide er op, maar zij komt uit een kleine stad in Michigan en kan haar draai niet vinden. Totdat ze besluit haar vakkennis – antropologie, met een specialisatie in instinctgedrag – toe te passen op de dames in haar nieuwe omgeving. Opeens valt alles op zijn plek. Het snobistische optreden van de moeders op het schoolplein heeft veel weg van het gedrag van bavianen. Martins eigen obsessie met het scoren van een Hermès Birkin-tas lijkt plotseling volkomen logisch: het is een manier om hogerop te komen binnen de roedel. Zo begint ze aan een studie naar patronen, rituelen, decorum, mutilatie en paringsgedrag bij deze uitzonderlijke stam. En onvermijdelijk ontdekt ze wat de waarde is van vriendschap bij deze dames wanneer puntje bij paaltje komt. Haar bevindingen zijn slim, provocerend en verrukkelijk onverwacht. Elke stad kent zijn eigen Upper East Side en in de memoires van Wednesday Martin zullen lezers over de hele wereld de vreemde conventies en het wanhopige verlangen er deel van uit te maken, herkennen. Aan de andere kant: moeders blijven moeders, en ook de dames van de Upper East Side streven naar veiligheid, geluk en succes voor hun kind. En geen enkele villa of dure SUV kan een kind beschermen tegen emoties als angst en verlies. ‘Vermakelijk, opmerkzaam en verrukkelijk evil. […] Martin geeft een kijkje in de beschaafde, maar krankzinnige wereld van de Upper East Side. Hoewel we de rijken vaak genoeg benijden, herinnert Primaten van Park Avenue ons aan het feit dat ook zij iedere dag moeten vechten voor hun plekje op de sociale ladder.’ The New York Times Book Review ‘Het idee om sociologisch onderzoek naar chimpansees toe te passen op de mensen in je directe omgeving – zoals Frans de Waal bijvoorbeeld zijn bonobo’s observeerde – is werkelijk geniaal.’ Chicago Tribune ‘Vermakelijk en scherp. Een tragikomische rondleiding door deze aparte subcultuur.’ The Economist